Pojęcie sztuki w dzisiejszym świecie znacznie straciło na wartości. Rzadko kiedy spotyka się kogoś, kto całkowicie potrafi oddać się swojej pasji i pokazać ludziom prawdziwe emocje przelane na płótno. Tylko nieliczni są w stanie całkowicie zatracić się w wyobraźni, zobaczyć w codziennych zbiegach okoliczności piękno, a do swojego życia wpuścić magię, pozwolić jej oderwać się od ziemi. Oddam ci słońce to książka o takich właśnie duszach. Nieokiełznanych, pełnych pasji, ekspresji i przede wszystkim życia. Może są nieco zagubione, może gdzieś w pośpiechu świata roztrzaskały się na kilka części i wciąż próbują połączyć się w spójną całość, ale mimo to stanowią jasne, migające, niezwykle delikatne światła wśród tych wszystkich szarych dusz, szarej rzeczywistości, będącej częścią szarego świata.

JUDE

Czasem nawet najpiękniejszy świat, w którym wschody słońca trwają cały czas, nie może wynagrodzić doznanych krzywd.

Pełna energii buntowniczka zabiegająca o uwagę matki. Samotna i skrycie romantyczna. Podjęła wiele złych decyzji, których skutki musi ponieść.

Kiedyś brat bliźniak był jej najlepszym przyjacielem...

NOAH

Czasem pragniesz czegoś tak bardzo, że jesteś gotów oddać za to cały świat. Nawet słońce.

Noah jest nieśmiały i delikatny. Skonfliktowany z ojcem, silnie związany z matką. Zakochany w sztuce. Marzy o tym, żeby zostać artystą. Jednak staje się kimś, kim nigdy nie chciał być. 

Kiedyś on i Jude, jego siostra bliźniaczka, byli nierozłączni…

*lubimyczytać.pl

Noah i Jude nie są zwykłym rodzeństwem. Są jednością. Mają podobny tok myślenia, niezwykłą wyobraźnię, a przede wszystkim jedną pasję. Zawsze robią wszystko razem i żyją z myślą o tym drugim. Może to dlatego gra w kamień, papier, nożyce nigdy im nie wychodzi. Jednak z czasem zaczynają się od siebie oddalać. Jude powoli wkracza w świat imprez, chłopaków i alkoholu, a Noah coraz bardziej zamyka się w sobie, otaczając się czterema ścianami swojego magicznego świata. W pewnym momencie oboje popełniają błąd. Robią coś, co sprawia, że stają się sobie zupełnie obcy. Sprawy nie ułatwia rodzinna katastrofa, która nieodwracalnie roztrzaskuje ich życie na kawałki i zabiera z niego resztki barw. Jude zamienia się w zamkniętą w sobie buntowniczkę, która tak bardzo boi się życia, że idzie przez nie zgodnie z biblią pełną przesądów babci. Chodzi z cebulą w kieszeni i ściśle trzyma się bojkotu facetów. Przyjaźni się ze zmarłymi, a niektóre duchy wciąż się na niej mszczą, Natomiast Noahowi przytrafia się coś znacznie gorszego... Staje się normalny. Teraz oboje stają przed szansą odwrócenia krzywd i przywrócenia dawnego stanu rzeczy. Muszą podjąć bardzo ważną decyzję: przebaczyć sobie i zapomnieć o przeszłości czy dalej żyć jako pół-ludzie.

Pierwszy raz spotkałam się z tak wyjątkowymi i niezwykłymi bohaterami. Nie chodzi mi tylko o Jude i Noaha. W książce pojawiło się wielu bohaterów drugoplanowych, którzy intrygowali, zaskakując jednocześnie. Każdy z nich miał swoją własną historię, osobistą duszę, pełną tajemnic i niewypowiedzianych słów. Czytając, rozumiałam ich, czułam to, co oni i mogłam całkowicie się z nimi utożsamić. 

Kiedy zaczęłam czytać tę książkę, pierwsze co zauważyłam, to niezwykły styl pisania Jandy Nelson. Pisze tak błyskotliwie, refleksyjnie i barwnie, że czytelnik może całkowicie utożsamić się z tworzoną przez nią historią. Jest wypełniona po brzegi wyobraźnią, więc czytanie jej przypomina zamknięcie oczu po ciężkim dniu pracy. Głębokie przemyślenia są w niej oczywiste, a anegdotki i powiedzenia, pozwalają na dokładną analizę rzeczywistości. Subtelnie wprowadza nas w świat Jude i Noaha. Robi to w taki sposób, że możemy poznać ważne wydarzenia z życia bliźniaków na przestrzeni lat, z perspektywy ich obojga. 

Jedną z rzeczy, które są dowodem fenomenalności autorki, jest ilość wątków zawartych w tej powieści i to, jak dokładnie są one dopracowane. Śledząc losy Noaha i Jude, jesteśmy świadkami historii wielu innych ludzi, a nawet jednej niezwykle wytrwałej w dążeniach papugi. Obserwujemy nieszczęśliwą miłość pewnego zagubionego artysty oraz wzloty i upadki buntowniczego Anglika. Możemy denerwować się nad pełną sprzeczności relacją dwóch chłopców oraz zastanawiać się gdzie niektóre młode dziewczyny zgubiły swój rozum. Patrząc na drogę ojca naszych bliźniaków, lustrujemy jego bezustanne poszukiwania. Czego tak zaciekle szuka? Sensu życia i własnej kwintesencji. Co najdziwniejsze, wszystkie te elementy się ze sobą łączą, tworząc piękną, zadziwiającą historię. Czytelnik przez całą lekturę brnie przez strony, odkrywając nowe, coraz to istotniejsze fakty, które po sklejeniu tworzą przejrzystą i stabilną całość, nadającą całej powieści nowy sens. 

★★★★★★★★★★

Wyzwania: